Sopot, Wielka Środa 2020 r.
Drodzy Siostry i Bracia w Świeckiem Karmelu,
W niecodziennych okolicznościach przychodzi nam w tym roku przeżywać Święte Triduum Paschalne i Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego. Rozprzestrzeniająca się epidemia groźnego koronawirusa naznaczyła poczuciem niepewności, jeśli nie lęku, nas wszystkich. Nikt z nas nie wie, jak długo potrwa ten przedłużający się stan epidemicznego zagrożenia, i jakie będą jego skutki zdrowotne i ekonomiczne dla nas i dla naszych bliskich. Kolejne, bardzo liczne wypadki zarażenia koronawirusem wymusiły na władzach państwowych wprowadzenie wielu uciążliwych restrykcji sanitarnych i ograniczeń, które radykalnie zmieniły życie każdego z nas.
O tej niezwykle trudnej sytuacji zagrożenia dotykającego praktycznie całą ludzkość mówił ostatnio Ojciec Święty Franciszek słowami:
„Przestraszyliśmy się i zagubiliśmy. Podobnie jak uczniów z Ewangelii ogarnęła nas niespodziewana i gwałtowna burza. Uświadomiliśmy sobie, że jesteśmy w tej samej łodzi, wszyscy słabi i zdezorientowani, ale jednocześnie ważni, wszyscy wezwani do wiosłowania razem, wszyscy potrzebujący, by pocieszać się nawzajem”.
Ojciec Święty Franciszek – Modlitwa na placu św. Piotra, 27 marca 2020
W tym kontekście po raz kolejny pragnę przesłać Wam słowa otuchy i solidarności, zapewniając Was o mojej modlitwie w intencji Was wszystkich oraz Waszych bliskich i Waszych wspólnot.
Jestem przekonany, że ta uciążliwa sytuacja epidemii, w której tak nagle wszyscy się znaleźliśmy, jest szczególnym Bożym wezwaniem. To jakieś niespodziewane rekolekcje, przez które przeprowadza nas Pan Bóg. Jest to niewątpliwie czas oczyszczenia, w którym musimy zgodzić się na pozostawienie wiele z tego, co znamy i rozumiemy, tego, do czego byliśmy dotąd przyzwyczajeni, i podążanie drogą, której nie znamy, a którą sam Pan Bóg zechciał nas prowadzić. Jako chrześcijanie, w tych dotkliwie trudnych dla nas czasach, nie możemy upadać na duchu, nie wolno nam poddawać się zniechęceniu, ani rozpaczy. Potrzebujemy nawzajem dodawać sobie odwagi i zapału, by dalej, dzień po dniu podążać zdecydowanym, pewnym krokiem drogą wiary, nadziei i miłości, drogą serdecznej przyjaźni z Jezusem, której uczą nas nasi święci Rodzice św. Teresa od Jezusa i św. Jan od Krzyża.
Ostatnio ktoś bardzo celnie zauważył: „gdy nie możemy wyjść na zewnątrz, zwróćmy się do naszych wnętrz.” Rzeczywiście, przeżywając czas odosobnienia możemy zwrócić się ku naszemu wnętrzu, ku modlitwie. Z pewnością dane nam wtedy będzie ciągle na nowo odkrywać miłującą obecność Boga, który jest z nami, tak jak nam to obiecał: „po wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,20). Dane nam będzie odkryć głęboką prawdę słów św. Matki Teresy, która nieustannie zapewnia nas, że „Bóg sam wystarcza!” […]
Kończąc pragnę bardzo serdecznie Was wszystkich pozdrowić i zapewnić o modlitewnej pamięci, zwłaszcza każdego dnia gdy staję przed ołtarzem sprawując razem z braćmi Najświętszą Ofiarę. Widzę w tym niezwykły i zupełnie niezasłużony przywilej, że to właśnie ja – kapłan, mogę codziennie sprawować Eucharystię i nią się karmić. Ale widzę w tym zarazem wielkie zobowiązanie, by włączać w cud Mszy św. również tych wszystkich, którzy bardzo chcieliby w niej uczestniczyć, a tej możliwości są pozbawieni.
Na nadchodzące Święta Zmartwychwstania Pańskiego życzę Wam żywej wiary, która pozwoli Wam odnajdywać obecność Chrystusa Zmartwychwstałego w zaciszu waszych domów, pośród Waszych trosk i niepokojów, wszędzie tam, gdzie będziecie spędzać te święta. To właśnie tam, a nie tylko na ołtarzu w kościele przychodzi Chrystus Zmartwychwstały, Ten który potrafi przychodzić nawet mimo drzwi zamkniętych, który mówi do każdego/ każdej z nas: Pokój wam!
Życzę Wam spokojnej ufności w codziennym podążaniu za Jezusem, – jeśli trzeba i jeśli taka jest wola Boża – to również na drodze krzyża, bo tylko ta droga w sposób pewny prowadzi nas do Zmartwychwstania.
z modlitwą
o. Robert M. Marciniak OCD
delegat prowincjalny ds. OCDS
