Poznańska Wspólnota OCDS pw. Jezusa Miłosiernego , jak co roku, odpowiedziała na zaproszenie Prowincjała Warszawskiej Prowincji Karmelitów Bosych – O. Romana Hernogi, aby wziąć udział w XIII Spotkaniach Rodziny Szkaplerznej naszej Prowincji w Zamartem k/Chojnic. Staraliśmy się aby nasze pielgrzymowanie pomogło odnowić nasze synowskie oddanie Maryi oraz umocnić i ożywić naszą wiarę poprzez słuchanie Słowa Bożego, wspólną modlitwę i dzielenie się wiarą.
Pielgrzymka do Zamartego przygotowana była jako inicjatywa integrująca duszpasterstwo działające przy kościele oo. karmelitów bosych w Poznaniu; miała połączyć przedstawicieli OCDS, bractwa szkaplerznego, reprezentantów duszpasterstwa rodzin i sympatyków środowiska karmelitańskiego. Program modlitewny i informacyjny związany tematycznie z Sanktuarium w Zamartem przygotował Świecki Karmel, ale do jego realizacji włączyli się aktywnie wszyscy pielgrzymi. Duchowo przewodził nam O. Przeor poznańskiego klasztoru – O. Karol Milewski.
Spotkaliśmy się słonecznym wczesnym rankiem przed kościołem oo. karmelitów bosych w Poznaniu pw. Św. Józefa. Zatem wyruszaliśmy sprzed Sanktuarium Św. Józefa do Sanktuarium Jego Oblubienicy – Maryi w Zamartem.
W ogłoszonym przez papieża Benedykta XVI Roku Wiary udaliśmy się w drogę na spotkanie z Jezusem i Jego Matką. O. Przeor zachęcał, byśmy czasu pielgrzymowania nie zmarnowali, ale zastanowili się nad osobistą relacją z Maryją i Jej Synem – Jezusem Chrystusem. Rozpoczął modlitwą „Pod Twoją obronę”, skierowaną do Maryi, aby towarzyszyła nam podczas tych rekolekcji w drodze. Odpowiedzią było wspólnotowe odmówienie „ Oficjum o Najświętszej Maryi Pannie z Góry Karmel”. Zasłuchaliśmy się w słowa „Hymnu” :
„Zdążamy na szczyt Karmelu,
Hymn z Oficjum o Najświętszej Maryi Pannie z Góry Karmel
Dokąd przyzywa nas dzisiaj
Najmilsza Dziewica Matka,
By tam uwieńczyć nas łaską.”
Z błogosławieństwem O. Przeora trwaliśmy długo w skupieniu. Ciszę przerwało dopiero uroczyste odśpiewanie „Godzinek ku czci Matki Bożej Szkaplerznej” pod kierunkiem Mariusza Filipowskiego z poznańskiej wspólnoty OCDS.
Cezurą na trasie do Zamartego był postój, przeznaczony na relaks, posiłek i braterski uścisk dłoni. Po przerwie przyszedł czas na garść informacji o kulcie Matki Bożej na Górze Karmel w Ziemi Świętej, o historii szkaplerza jako szacie Maryi ,wreszcie o losach kościoła i klasztoru w Zamartem, którego początki sięgają czasów krzyżackich. Ostatecznie pobernardyńskie obiekty sakralne z przełomu XVII i XVIII w. w 1994 r. zostały przekazane Warszawskiej Prowincji Karmelitów Bosych. Z tą datą wiąże się gruntowna renowacja zabytku. O tym wszystkim relację przygotowała Przewodnicząca wspólnoty OCDS w Poznaniu – Teresa Wańdoch. Natomiast informacjami o tym, co dziś znajduje się w klasztorze i świątyni w Zamartem podzielił się O. Przeor.
Obecnie w klasztorze zamarckim mieści się nowicjat Prowincji Warszawskiej , a kościół pełni podwójną rolę Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej i kościoła parafialnego. Nadzieją na możliwy rozwój karmelu bosego jest fakt, że wśród nowicjuszy jest obywatel Litwy i poprosił pielgrzymów w tej intencji o modlitwę. O. Przeor przypomniał, że kościół w Zamartem jest stosunkowo młodym wiekiem Sanktuarium Maryjnym, a to zobowiązuje wszystkich pątników (w szczególności członków OCDS) do wiernego naśladowania Maryi.
Do wskazań O. Przeora nawiązała medytacja przygotowana przez Świecki Karmel z Poznania; „Na pielgrzymce z Matką Bożą Szkaplerzną ku Ziemi Obiecanej”. „Dla nas – oto słowa tej medytacji – szkaplerz Maryi stał się znakiem pielgrzymim, ale tylko od nas zależy, czy stanie się dla nas gwiazdą przewodnią zaledwie na kilka godzin podczas pielgrzymkowego dnia, czy pozwoli nam nawiązać na nowo żywą relację z Synem Bożym i Jego Matką, która przemieni na zawsze nasze życie/…/ Czy decydujemy się na wzór Abrahama pozostawić za sobą dotychczasowe życie, swoje ograniczenia i siebie samych, aby odpowiedzieć na Boże wezwanie: „ Wyjdź z twej ziemi rodzinnej i z domu swego ojca do kraju, który ci wskażę?”/…/Czy potrafimy tak jak Abraham i Maryja bezwarunkowo zawierzyć Bogu?” Trwała jeszcze nasza zaduma nad postawionym zapytaniem, kiedy na horyzoncie ukazała się wieża zamarckiego kościoła.
Po przybyciu na miejsce ogarnęło nas zdumienie. Po kilkuletniej konserwacji klasztor i kościół są nie do poznania. Co roku ( ponieważ spotkania z Matką Bożą w Zamartem odbywają się cyklicznie) mamy możliwość podziwiania, z jaką starannością oo. karmelici bosi przywracają piękno świątyni zaniedbanej przez lata. Każdego roku elewacja kościoła, kolejne boczne ołtarze, następne fragmenty bogato zdobionego ołtarza głównego odzyskują blask, a zamieszczone w nich obrazy wyrazistość i urok. Nie do poznania jest również otoczenie kościoła i klasztoru; teraz figura Św. Józefa wkomponowana jest w zaprojektowaną zieleń, harmonizującą z krajobrazem. Piękno, które wpisane jest w Górę Karmel , charakteryzuje także Sanktuarium Maryjne w Zamartem. O godz. 11 uczestniczyliśmy w programie modlitewnym prowadzonym przez kleryków i nowicjuszy Prowincji Warszawskiej. W samo południe do ukwieconej świątyni weszli procesyjnie kapłani z poszczególnych domów zakonnych naszej Prowincji pod przewodnictwem O. Prowincjała – O. Romana Hernogi – aby rozpocząć odpustową Mszę Św. ku czci Matki Bożej Szkaplerznej. Nieoczekiwanie homilia O. Prowincjała nawiązała do naszej przedpołudniowej medytacji: przywołał w niej osoby Abrahama i Maryi, jako świadków i nauczycieli czystej wiary. Zaufajmy Maryi, która w Kanie Galilejskiej wskazując na Jezusa powiedziała do sług obsługujących wesele: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie.”
Msza Św. dobiegła końca. W Zamartem na pielgrzymów czekała tradycyjnie nie tylko Maryja, ale i jego mieszkańcy. Dzięki ich ofiarności i zapobiegliwości przybywający czciciele Matki Bożej mogli liczyć na smakowite gorące zupy i pyszne własne wypieki tutejszych gospodyń. Poczęstunek sprzyjał rozmowom z przedstawicielami innych wspólnot OCDS i mieszkańcami Zamartego. Maryja Szkaplerzna w Zamartem łączy ludzi ! Osoby świeckie z osobami konsekrowanymi, przybyszów z różnych stron Polski ze sobą.
Spotkanie integracyjne zakończyło odśpiewanie „Nieszporów o Matce Bożej „ połączone z konferencją O.Przeora i Kustosza Sanktuarium zamarckiego – O. Romana Nowaka. Pożegnaliśmy Zamarte procesją z kopią figury Matki Bożej Szkaplerznej z Góry Karmel. W drodze powrotnej podziękowaliśmy Maryi za spotkanie w Zamartem modlitwą i zamyśleniem. A film „Apokalipsa Św. Jana” umocnił naszą wiarę i uzbroił do walki ze złem w życiu codziennym.
Dziękowaliśmy Maryi za Jej niezłomną wiarę, która przyniosła zbawienie światu – Jezusa Chrystusa. Pełni wdzięczności za przeżyty dzień , aż do stopni kościoła karmelitów bosych w Poznaniu odmawialiśmy Tajemnice chwalebne „Różańca Św.” Z Sanktuarium Maryjnego w Zamartem powróciliśmy do Sanktuarium Św. Józefa w Grodzie Przemysława.
